Online bestellen was er niet bij!

Als ze rechts over het weiland naar de andere kant van de Zuiderzeestraatweg kijken zien ze op nummer 663 het kruideniers- en snoepwinkeltje van de familie Schoonhoven. “Ik kan me nog herinneren dat de winkel geopend werd”, vertelt Jan. “dat was in 1930.” Vrouw Schoonhoven helpt de klanten in de winkel, terwijl haar man de boodschappenbriefjes ophaalt bij zijn vaste klanten in Zalk en in de Voskuil, een buurtschap een paar kilometer verderop. De kruidenierswaren haalt hij bij groothandelaren in Kampen en Putten en de bestellingen brengt hij met paard en wagen rond. Jan en Marie kennen Schoonhoven ook, omdat hij als postbode aan de deur komt. Marie vindt het heerlijk als ze in het winkeltje een snoepje uit de glazen potten mag uitkiezen.

Na het overlijden van haar man heeft mevrouw Schoonhoven het winkeltje voortgezet tot 1985. Er werd door schoolkinderen vaak snoep gehaald, wat toen ook nog onverpakt in glazen potten zat. 

Recht voor hen aan deze kant van de Zuiderzeestraatweg staat de oude boerderij van de familie Borst. Hier zijn ze in 1923 begonnen met een brandstoffenhandel (kolen) en kunstmesthandel. De kolen liggen buiten in grote vakken. “Kijk”, wijst Marie, “ze zijn net bezig met kolen scheppen.” Meneer Borst legt de volle jute zakken op zijn wagen waar een sterk en stevig paard voor staat. Hij gaat zo op pad om de kolen bij de mensen thuis af te leveren.

De handel in kolen en later huisbrandolie liep erg terug door de komst van centrale verwarming in woningen. Het stoken van lichte huisbrandolie was al veel makkelijker dan het gebruik van kolen, want in iedere kamer van het huis kon een kachel worden geplaatst. Met de komst van aardgas moest de familie Borst een andere bron van inkomsten zoeken: ze gingen mestvarkens houden. Inmiddels is de boerderij gesloopt om plaats te maken voor woningen.

Iets verder naar links is de achterkant van garage Vikate zien. “Weet je waarom de garage zo heet?” vraagt Jan. Marie heeft geen idee. “Ive Vinke en Willem Kasper hebben de beginletters van hun achternamen samengetrokken tot Vika.” De twee zwagers begonnen het bedrijf in 1928 met de verkoop van fietsen en, wat Jan en Marie het leukst vinden, de verhuur van kramen voor de kermis. Ze hebben ook als een van de eersten in de regio een taxi en een lijkkoets. Ook zijn de plaatselijke brandweerwagen en ambulance bij hen gestald. Jan en Marie hopen die niet nodig te hebben.

Ive Vinke en Willem Kasper zaten in het verzet. Na verraad werden zij afgevoerd naar verschillende kampen waar zij beiden in 1945 overleden. .Vinke’s zonen Roel en Joop, die toen nog tieners waren, zetten het bedrijf voort Geleidelijk aan deden bedrijfsvoertuigen hun intrede bij Vika.Als er brand was in Hattemerbroek of omgeving, ging er een sirene af op het dak van Vika.  Het werk werd stil gelegd om naar de brandweerkazerne aan de Middeldijk in Hattemerbroek te gaan. Het bedrijf groeide en in 1986 werdende activiteiten gesplitst in personenwagens en bedrijfswagens. Inmiddels staat de derde generatie Vinke aan het roer van het bedrijf dat is verhuisd naar een pand bij de nieuwe afrit van de A28.