Even wachten tot je naar de huis-reclame schilder mag
Als Jan en Marie net het spoor over zijnpasseert er een trein. Jan vertelt dat er vroeger een wachthuisje stond:
“In de 19e en begin 20ste eeuw reden er nog niet zoveel treinen en volgens de wet moesten alle spoorwegovergangen bemand zijn. Bij de spoorwegovergang stond daarom een wachthuisje voor de overwegwachter, de heer Wijnen. Alle wachthuisjes hadden een nummer, dit wachthuisje was wachtpost 63. De wachthuisjes stonden zo, dat de overwegwachter naar links en rechts een vrij uitzicht had van 200 meter om de trein op tijd te zien aankomen, en hij de overwegbomen met de hand kon sluiten. In de twintiger en dertiger jaren verdwenen de bemande overwegen vanwege de crisis. Voor ons dus geen overwegwachter meer Marie”.
Aan de andere kant van de weg (Hanesteenseweg 8) zien Jan en Marie de boerderij van Van de Brink. Van de Brink is zowel boer als veehandelaar.
De boerderij van Van de Brink is in de oorlog gebombardeerd, maar later weer opgebouwd. Toen Van de Brink en zijn vrouw wat ouder waren, verhuurden ze een gedeelte van het huis en het boerenhuisje aan zomergasten. Op de deel werden stapelbedden geplaatst, waar groepen kinderen konden slapen. Jongelui van kerken uit Urk en bijvoorbeeld jongeren uit Den Haag, brachten er een deel van hun vakantie door. Gasten kwamen met de trein, een gehuurd busje of op de fiets.
Rechts van de weg staat het huis waar huis-reclame schilder en behanger Staal woonde (Hanesteenseweg 13). Hij verkocht vanuit zijn huis ook verf en behang.
